نکاتی درباره امنیت کودکان در زمین های بازی

هر ساله حدود بیش از دویست هزار کودک در اثر استفاده نامناسب از وسایل بازی و یا استاندارد نبودن این وسایل، راهی بیمارستانها می شوند بسیاری از این آسیب دیدگی ها با نظارت و استاندارد سازی صحیح قابل پیشگیری می باشند. با کنترل وسایل بازی و آموزش صحیح قبل از استفاده از آنها می توان این حوادث را به حداقل رساند.
بیش از نیمی از اتفاقات و آسیب دیدگی های کودکان در زمین های بازی ناشی از سقوط و زمین خوردگی است . بنابراین استفاده از سطوح حفاظتی و نرده های مناسب در سطح زیرین ، اطراف زمین بازی، و ایمن سازی وسایل می تواند در کاهش حوادث تاثیر بسزایی داشته باشد . سطح زیر وسایل بازی باید به اندازه کافی نرم و حجیم باشد تا هنگام سقوط بچه ها مانع آسیب دیدگی شود ،سیمان، آسفالت، سنگفرش غیرایمن و غیرقابل قبول هستند، زمین های آسفالت یا بتونی به علت عدم خاصیت ضربه گیری،بیشترین تهدید را متوجه کودکان می نمایند، برای نرم و قابل استفاده کردن سطح زمین های بازی می توانید از روش های قدیمی مثل : خاک اره ، تراشه های چوب ، کاه ، شن و ماسه مناسب استفاده کنید .و یا زمین را با تاتامی پوشش دهید. برای جلوگیری از سقوط کودکان ، باید در اطراف سکوهایی که بیش از هفتادوپنج سانتی متر بالای سطح زمین قرار دارند ، نرده های ایمنی و حفاظتی نصب کنید.همچنین لوازم اضافی مانند سطل ها ،‌سبدها و توپ ها را از محوطه زمین بازی کودکان دور نمایید . اطراف و زیر سطح زمین بازی جایی که احتمال سقوط کودکان را می دهید ، از لوازم و تجهیزات و موانع خالی کنید .
فضا و تجهیزات مهدکودک ها و مدارس برای دو گروه سنی متفاوت باید طراحی شود سنین دو تا پنج سال (کودکان پیش دبستانی) و پنج تا دوازده سال (کودکان دبستانی). در مهدکودک های استاندارد و ایمن،فضای محیط بازی این دو گروه سنی کاملا متمایز از یکدیگر است. برای بچه های کوچک بهتر است که از تجهیزات کودکان بزرگتر استفاده نشود چرا که ممکن است منجر به آسیب دیدگی آنها شود به علاوه بچه های بزرگتر نیز نباید از وسایل بچه های کوچکتر استفاده کنند چرا که وسایل کوچک و فضای اختصاص یافته به آنها ممکن است برای بزرگترها دردسر ایجاد کند. چند نکته که باید به آنها توجه کرد؛برای جلوگیری از صدمات تجهیزات و وسایل متحرک ، به فواصل مناسب آنها را جدا از یکدیگر تهیه کنید . معمولاً فاصله افقی مناسب بین صندلی های متحرک مجاور ، حداقل ۶۰ سانتی متر و فاصله مناسب بین صندلی های متحرک و سازه های زمین بازی حداقل ۷۵ سانتی متر در نظر گرفته شود . همچنین‌ تجهیزاتی که برای بالا رفتن درست شده‌اند باید به خوبی ایمن ومحافظت شده باشند و دارای پله‌ها و دستگیره‌های محکم باشند و از پلاستیک یا فایبرگلاس ساخته شده باشند.به هیچ عنوان وسایل بازی فلزی و سخت توصیه نمی شود چرا که درصورت برخورد با آنها قطعا به استخوان آسیب وارده کرده و موجب شکستگی می گردند، صندلی‌های تاب از جنس نرم باشد، و تاب‌ها با فاصله ی حداقل دو تا سه متر از تجهیزات دیگر زمین بازی قرار داشته باشند. به دنبال تاب‌‌هایی باشید که صندلی آنها پشتی‌دار و کامل باشد تا کودک از تاب به بیرون نلغزد و پرت نشود سرسره‌ها نیز باید محکم به زمین متصل باشند، پلکان آنها دسته‌دار باشد و پله‌ ها لیز نباشد. در بالای سرسره باید سقف و مانعی وجود داشته باشد که کودک را مجبور کند،‌ بنشیند. امکانات و تجهیزاتی را که فرسوده یا لق شده اند ، تعویض کنید و به برجستگی و برآمدگی های وسایل و تجهیزات توجه داشته باشید وسایل اضافی ، پراکنده و غیرضروری مانند پوشال ، ریشه و ساقه های درختان و یا هرچیز اضافه ی دیگر را از محوطه بازی کودکان دور نمایید.
این روزها ، کفش های چرخ دار اسکیت و تخته اسکیت از جذاب ترین فعالیت های تفریحی کودکان و نوجوانان هستند. این سرگرمی نه تنها مفرح و نشاط انگیز است ، بلکه موجب جنب و جوش و فعالیت های بدنی نیز می شود اما در عین حال یکی از پرخطرترین و پر ریسک ترین سرگرمی ها می باشد، برای کاهش خطرات و تصادفات اسکیت ، از پوشاک مناسب ، کلاه ایمنی ،‌گارد مچ پا ، دست و زانو و پدهای آرنج استفاده کنید وتا حد امکان به کودک خود اجازه ی بازی در محیط های غیر استاندارد را ندهید. بهترین مکان برای اسکیت ، پیست های داخل سالن است که دارای روشنایی مناسب و سطح صاف می باشند . پس از اینکه فرزندتان مهارت و کنترل کافی بر روی کفش های چرخ دار به دست آورد ، می توانید چگونگی استفاده از تخته اسکیت را نیز به او بیاموزید.
اصول ایمنی مهمترین فاکتورهای ارزیابی ایمنی در مهدکودک ها، سطح فضای بازی، طراحی وسایل، مراقبت و نگهداری از وسایل می باشد، پس آنها را حتما جدی بگیرید و در انجام آنها سهل انگاری نکنید.